Dit boek heb ik mogen ontvangen als recensie-exemplaar van Luitingh-Sijthoff uitgeverij. Hieronder volgt een eerlijke recensie.
Ilona's leesclub
Samen met de leesclub van Ilona (@ilonaslevenbijls) hebben we het boek tweemaal op dinsdag besproken. Deze besprekingen zijn altijd mijn favorieten geweest. Dit door de gestelde vragen door Ilona en het brede publiek aan lezers wat mee doet. Hierdoor heb je veel verschillende meningen en perspectieven.
Synopsis
Sally bouwt al drieënveertig jaar aan haar bijzondere bibliotheek. Elk jaar, op de verjaardag van haar dochter Ella, voegt ze een nieuw boek toe aan haar planken, met voorin een persoonlijke boodschap voor haar dochter.
Elle vluchtte tweeëntwintig jaar geleden naar Australië na een verhitte ruzie en keek nooit meer om. Hoewel Sally nog steeds trouw elk jaar de bibliotheek aanvult, begint ze de hoop te verliezen dat haar dochter ooit door de nieuwe boeken zal bladeren.
Dan slaat het noodlot toe en wordt Ella gedwongen terug te keren naar haar moeder en het huis dat ze ooit kende. Maar kunnen moeder en dochter hun relatie nog herstellen?
De bibliotheek vol herinneringen
de bibliotheek vol herinneringen is een boek met geringe pagina’s die Storey volledig benut. Haar schrijfstijl leest prettig en ze weet met weinig woorden veel te zeggen. Zo zijn de personages goed neergezet en uitgediept en zijn zelfs de bijpersonages van enorme waarden in dit verhaal. Storey heeft geen woord verspild aan onnodige details en heeft in een vrij beknopt boek een prachtig verhaal neergezet.
Gedurende mijn leeservaring kwamen er twee thema’s (meer dan andere) naar voren, namelijk Alzheimer en de relatie tussen moeder en dochter.
Alzheimer is een verschrikkelijke ziekte die een ieder anders kan beleven. Storey heeft mooi weergegeven hoe men in de ontkenning kan schieten en blind kan zijn voor wat er eigenlijk gebeurt. Ondanks de moeilijkheden in de relatie was ook de liefde tussen moeder en dochter voelbaar en prachtig omschreven zonder dit letterlijk te omschrijven.
Persoonlijk mistte ik in sommige momenten de boosheid en onmacht als emoties. Zonder regen geen zonneschijn en de beschreven onmogelijk lastige situaties brengen deze emoties nou eenmaal met zich mee. Echter bleef het boek door het ontbreken hieraan zoals veel in onze boekenclub apprecieerde een makkelijk leesbare roman. De een zal het prettig vinden en de ander zal het missen, maar dit boek is het zeker waard om dat zelf te ondervinden.
Conclusie
De prachtige samenkomst van de verhaallijnen, de symbolische onderliggende betekenissen die verborgen liggen in de bibliotheek vol herinneringen, maakte dit boek een prachtige leeservaring.
Reactie plaatsen
Reacties