Deze recensie is geschreven voor PlayWatchRead
Tijgerlelie is een thriller van Marion Pauw die je meeneemt in de groepsdynamiek, vriendschap, haat en liefde van een groep huisgenoten en haar buitenstaander. Wie deze buitenstaander precies is kom je gedurende het lezen stukje bij beetje achter. Dit boek laat je niet onbewogen en is zeker een aanrader voor de lezers van Pauw en iedereen die van een goede thriller houdt met diepgang.
8,5
Tijgerlelie
Een vriendengroep is fantastisch. Tot die zich tegen je keert.
Vol enthousiasme vertrekt de half-Spaanse Lili met haar vijf huisgenoten naar de Pyreneeën. Haar oom heeft haar gevraagd twee maanden op El Refugio te passen, zijn hotel dat in de wintermaanden door hevige sneeuwval afgesloten raakt van de bewoonde wereld. Op het allerlaatste moment besluit een van de huisgenoten een oude schoolvriendin mee te vragen, de flamboyante Monica. De rest reageert welwillend, maar door Monica’s aanwezigheid verandert de groepsdynamiek en er ontstaat een toxische sfeer. Lili valt steeds meer buiten de groep en op een avond loopt het zo vreselijk uit de hand dat er een dode valt.
Zeventien jaar later kampt Lili mentaal nog steeds met de gevolgen van het traumatische verblijf in de Pyreneeën. Als ghostwriter leidt ze een anoniem en geïsoleerd bestaan en antidepressiva houden haar op de been. Wanneer een van Lili’s oud-huisgenoten zelfmoord pleegt, besluit ze de anderen te confronteren met het verleden.
Expeditie Robinson
Dat Marion Pauw goed kan schrijven was al bekend. Zij heeft niet voor niets tweemaal de Gouden strop gewonnen. Toch neemt deze thriller een andere lading met zich mee. Een waarbij je je als lezer zo inleeft in het hoofdpersonage. Een lading die heel zwaar kan vallen voor lezers die zich in de situatie herkennen, namelijk groepsdynamiek, pesterijen en buitengesloten worden, nota bene door je eigen vrienden.
Pauw heeft dit boek dan ook geschreven vanuit haar eigen ervaringen. Niet haar ervaringen binnen haar vriendengroep, maar haar ervaringen van het welbekende programma Expeditie Robinson. Hier vertelt zij over in een interview van Linda en de Libelle.
Toen en Nu
Het boek is opgedeeld in verschillende tijden, namelijk het heden en het verleden. Het verleden speelt zich af in het hotel waar de huisgenoten zich bevonden gedurende die bizarre maanden. Het heden speelt zich een paar jaar later af waarin ieder zijn eigen leven heeft voortgezet op zijn of haar eigen manier. De afwisseling van deze tijden verloopt soepel en als lezer is het duidelijk in welke tijd je je bevindt. Ook wordt dit aangegeven door de titels van de hoofdstukken.
'De leugen is niet terug te draaien en sommige geheimen zijn te groot om gedeeld te worden'.
De huisgenoten en Monica
Gedurende het lezen maak je kennis met de huisgenoten van hoofdpersonage Lilli. Deze groep bestaat uit Jelle, Kevin, Almar, Merel en Itty. Huisgenoten die bij vertrek elkaar denken te kennen en erg close zijn. Op het laatste moment haakt Monica aan die vrijwel direct in de groep opgenomen lijkt te worden. Dit gaat echter ten koste van Lilli en Monica blijkt nogal manipulatief te zijn. Dit is uitzonderlijk goed uiteengezet door Pauw. De gevoelens van Lili zijn invoelbaar beschreven en passen zich realistisch aan op de situatie. Pauw schrijft vlot, maar met genoeg emoties. Je raast er als lezer niet doorheen, maar mist ook geen trein… wat wellicht wel gebeurt in het verhaal…
Marion Pauw
Marion Pauw is geboren in 1973. Zij debuteerde in 2005 met Villa Serena en brak in 2008 door met haar boek Daglicht. Dit boek won de Gouden Strop. Deze thriller was een groot internationaal succes en is daarom ook verfilmd. De herziene versie in Amerika gaat onder de naam Girl in the dark. Na Daglicht schreef Pauw nog verschillende toppers als, Zondaarskind, Jetset, de Wilden, Hemelen en We moeten je iets vertellen. Ook schrijft Marion Pauw artikelen voor het online magazine Amayzine.
Reactie plaatsen
Reacties