Dit boek heb ik als recensie materiaal mogen ontvangen van Anne van Zwieten via Bookinfluencers.com. Hieronder volgt een eerlijke recensie:
Synopsis
De Koerdische Daijri is een zachtaardige jongeman die vanuit Iran naar Nederland is gevlucht. Het kost hem moeite de heimwee naar zijn geboortedorp los te laten en richting te geven aan zijn leven in Nederland, helemaal als zijn grote liefde Zilan onder verdachte omstandigheden verdwijnt. Daijri verstopt zijn eenzaamheid en wie hij werkelijk is in zijn unieke talent, het maken van een immens houten inlegwerk en troost zichzelf met het bespelen van de setar, een Perzische luit. Lukt het hem om kansen te zien en te benutten? En zal hij Zilan en de vrijheid die hij in Nederland zocht vinden? Dit verhaal dat deels op waarheid berust, speelt zich af in Leiden.
De Setarspeler
Dit boek heb ik één dag uitgelezen. Ik ben in het verhaal gedoken van Daijri en wat een verhaal is het.
Het is niet enkel het verhaal van Daijri, maar ook het verhaal van de man waar Anne van Zwieten mee heeft mogen praten en die van vele andere vluchtelingen.
Het verhaal speelt zich af in Nederland, waar Daijri een verblijfsvergunning heeft gekregen. Echter is dat niet een gegeven voor een gelukkig leven, ookal is dat wel hetgeen waar Daijri zo zijn best voor doet.
Hij neemt je mee in zijn leven en hoe deze vorm krijgt. De kracht en motivatie van Daijri zijn ongelooflijk en prachtig om over te lezen.
Naast het verhaal van Daijri zijn er nog meer sociaal thema's die Anne van Zwieten aanstipt, bijvoorbeeld de coronacrisis en het vrijwilligers werk wat Daijri gaat doen. Erg mooi hoe deze werelden samenkomen.
Schrijfstijl
Anne van Zwieten heeft verschillende boeken geschreven die wat betreft de thema's ver uit elkaar liggen. Knap hoe Van Zwieten een verhaal kan vertellen als deze zo puur als dit. In het boek zelf zijn er weinig gebeurtenissen, hierdoor kan het voor sommige lezers wat traag lezen. Echter had ik hier persoonlijk weinig last van omdat er wellicht weinig gebeurtenissen waren, maar wel erg veel gevoel en emoties. Van Zwieten heeft een meeslepende schrijfstijl en het verhaal leest vlot weg.
Als lezer had ik direct een klik met Daijri, ondanks dat ik mijzelf als persoon weinig in hem kon herkennen. Knap als je dit als schrijver kunt bewerkstelligen. Het verhaal is prachtig verweven met het kunstwerk wat Daijri als zijn levenswerk beschouwd.
Conclusie
Ondanks dat de cover van dit boek mij niet zou hebben aangesproken, was dit boek is de verrassing van het jaar voor mij.
Het boek is een mooi ontroerend verhaal over Daijri, een Iraanse vluchteling. Een boek over liefde, verraad, ontmoetingen, kunst en muziek.
Reactie plaatsen
Reacties