Dit boek heb ik als recensie materiaal mogen ontvangen van Ambo Anthos. Hieronder volgt een eerlijke recensie:
Synopsis
De rits van de lijkzak ging open en Cassie zag haar eerste klant van de dag. De halfgeopende verrassend blauwe ogen van de vrouw keken nietsziend naar haar op.
Cassie Raven werkt overdag in het mortuarium, en in haar vrije tijd volgt ze een taxidermiecursus. Ze weet dat mensen haar baan maar raar vinden – want waarom zou iemand lijken opensnijden? Maar zij weten niet wat Cassie wél weet, namelijk dat de doden gewillig prijsgeven wat er met hen is gebeurd. Ze heeft al vele lichamen op haar snijtafel gehad maar ze hoefde nog nooit het mes te zetten in iemand die ze kende. Iemand die heel veel voor haar betekende. Geraldine Edwards, de docent die ervoor zorgde dat Cassie op het rechte pad terechtkwam. De patholoog zegt dat Geraldines dood een ongeval was. Maar het lichaam vertelt Cassie een ander verhaal…
Cassie Raven
Een van de beste dingen uit dit boek is het hoofdpersonage zelf. Vanaf het eerste hoofdstuk was ik als lezer geïntrigeerd in Cassie Raven. De manier hoe zij zich uitte, en afwijkt van de norm vind ik geweldig neergezet door Turner.
Raven heeft naast bijzondere hobby's ook een interessante relatie met haar oma en de mensen om haar heen. Hierdoor is het persoonlijk aspect, naast de moord ook interessant.
Tijdens het verhaal maakt Raven kennis met verschillende personages, waar zij mee breekt, of wellicht een vriendschap mee opbouwt? Je wil als lezer dan niet enkel het tweede boek lezen door de intrigerende moord, maar ook om te weten hoe dit persoonlijke stuk zich verder ontwikkelt.
Het Mortuarium
Het mortuarium als basisomgeving van het verhaal, maakt dat je de moord of het lijk eens van een ander perspectief bekijkt dan die van een detective. Hierdoor leest het boek als een origineel verhaal.
Je hebt geen achtergrond informatie nodig om het werk van Raven te begrijpen. Turner neemt je namelijk goed genoeg mee in wat Raven, denkt, ziet en weet.
Ook de ontknoping viel niet te raden waardoor de draai van het verhaal interessant was om te lezen. Een ware plottwist was het niet. Het verhaal verliep over het algemeen kabbelend en rustig.
Conclusie
Lichaamstaal is een kabbelende thriller die je meeneemt in het leven van Cassie Raven. Waar niet enkel De moord, maar ook de mensen daarachter worden belicht. Een veelbelovende eerste deel van nu al een van mijn favoriete hoofdpersonages van de thrillerwereld.
Reactie plaatsen
Reacties