Dit boek heb ik als recensie materiaal mogen ontvangen van Zomer en Keuning. Hieronder volgt een eerlijke recensie:
Synopsis
Een liefde voor de poppenspeler… ‘Thuiskomst’ is een realistisch en aanrijpende roman in de Trellingerland-serie en perfect voor de lezers van Sarah Lark.
‘Thuiskomst’ van Reina Crispijn is het los te lezen derde deel van de Trellingerland-serie. Wanneer de Tsjechisch-Nederlandse Nadja brieven van haar overleden ouders vindt, brengen die haar naar het mooie Trellingerland, een eiland tussen Nederland en Denemarken. Vrijwel meteen voelt ze zich er thuis. Geïnspireerd door de poppenkastvoorstellingen van haar getalenteerde moeder, neemt Nadja een baan bij De poppenkraam, waar ze zich ontfermt over de sierpoppen. Wat ze niet had verwacht, is dat ze voor iemand zou vallen, namelijk houtbewerker Barthold. Maar zijn broer Camiel heeft een reputatie, en dat kan nog weleens voor hinder zorgen…
Trellingerland
Helaas was dit boek geen boek voor mij en heb ik mijn doorzettingsvermogen en geduld getest om dit boek uit te lezen. Echter was er iets aan dit boek waar ik wel van kon genieten, namelijk het eiland Trellingerland zelf en hoe Reina Crispijn hierover kan schrijven. als lezer waan je je door de schattige dorpjes het strand en het prachtige eiland. Dit zorgt ervoor dat het boek wel de sfeer krijgt van een feelgood.
Ondanks dat het eiland prachtig is omschreven lag de manier van het omschrijven van de personages mij niet. Gedachten en gevoelens werden uitgelegd alsof de lezer het anders niet zou begrijpen, terwijl dit voor mij logisch was. Hierdoor werden situaties en dialogen erg lang en voor de hand liggend. Crispijn lijkt het uiterlijk ook van belang te vinden en hier is op zich weinig mis mee. Echter vond ik dat er veel aandacht lag op woorden als knap en dik, in plaats van dat het uiterlijk beschreven werd. Hierdoor hing er voor mijn gevoel een oordeel aan.
Het boek is een waar slow pace verhaal. Hier moet je van houden. Echter in combinatie met de schrijfstijl die mij persoonlijk niet ligt, was dit geen boek voor mij. Ik miste daadwerkelijke gevoelens en problemen en vond vooral dat kleine obstakels groots en oppervlakkig werden omschreven.
Conclusie
Dit boek is geen boek voor mij. Echter vond ik het wel mooi hoe Crispijn het eiland zo mooi weet te omschrijven en mij als lezer het gevoel kan geven dat ik mij door het eiland waan.
Vind jij het fijn wanneer gedachten en emoties worden uitgelegd, hou jij van een slow pace feelgood boek dan is dit wellicht een beter boek voor jou dan voor mij!
Reactie plaatsen
Reacties