Dit boek heb ik als recensie materiaal mogen ontvangen van The House of Books. Hieronder volgt een eerlijke recensie:
Synopsis
Twee ruziënde buren komen nader tot elkaar door een verwaarloosde stadstuin opnieuw tot leven te brengen.
Eastbourne Road, Londen. Tussen de huizen op nummer 77 en 79 ligt een gedeelde tuin. Ooit was het een prachtig stukje groen, een oase van rust in een bruisende stad. Nu is de tuin verwaarloosd en overwoekerd. Buren Winston en Bernice vinden dat niet erg. Ze mogen de tuin dan wel delen, meer hebben ze niet met elkaar gemeen.
Maar op een dag wordt er een mysterieus pakketje bezorgd. Het zijn foto's van de tuin toen deze nog in bloei stond - levendig met bloemen en wilde dieren, toen hij bezocht werd door mensen uit alle hoeken van de gemeenschap. Probeert iemand hen wat te vertellen?
Een zaadje is geplant: Winston en Bernice begraven de strijdbijl en trekken hun tuinhandschoenen aan. Terwijl ze omspitten en planten, schrobben en water geven, begint de tuin uit zijn winterslaap te ontwaken - en ook het ijs tussen Winston en Bernice begint te ontdooien. Kan de tuin helpen bij het opbloeien van het verloren groepsgevoel in de gemeenschap? Met een beetje hulp van de geheimzinnige tuinier die pakketjes blijft sturen, groeien Winston en Bernice steeds meer naar elkaar toe.
Sara Nisha Adams
Wanneer ik aan Sara Nisha Adams denk dan denk ik aan de woorden troost en liefde. Sara Nisha Adams heeft de kracht om haar verhalen als een warme deken over je heen te spreiden. Soms wat benauwend door de vele emoties, maar oh zo warm en liefdevol. Ik had mij al eens eerder onder deze deken mogen bevinden door de troost bibliotheek wat zij ook heeft geschreven en keek dan ook uit om de Schemertuin te betreden. Deze stelde niet teleur.
De Schemertuin
De plek waar iedereen en alles samenkomt: de schemertuin.
Het verhaal begint met een brief. Je weet als lezer dan nog niet aan wie deze precies geadresseerd is en door wie deze is geschreven. Het verhaal gaat namelijk verder met Winston en Bernice, twee ruziemakende buren. Zij hebben een grappige dynamiek door de verschillende persoonlijkheden. Sara Nisha Adams zou zichzelf niet zijn als deze buren elkaar niet langzaamaan zouden vinden.
Als lezer betreed je de schemertijd in verschillende jaargetijden en lees je niet enkel het verhaal van Winston en Bernice, maar ook die van Maya. Je leest hierdoor in 2 verschillende tijden vanuit drie verschillende perspectieven. Door de fijne schrijfstijl heb ik dit niet als verwarrend ervaren en lees je het verhaal zo weg. Het is knap hoe Sara Nisha Adams de verschillende verhaallijnen zo sterk neer kan zetten, maar ze uiteindelijk als collectief zo mooi kan verbinden.
Conclusie
De schemertuin is een prachtige roman over een tuin die bewerkt en geliefd wordt gedurende de jaren. De tuin brengt mensen samen en neemt de lezer mee in het belang van vriendschap, liefde, maar ook communicatie, begrip en hulp. Sara Nisha Adams is een ster in het schrijven van troostvolle en toch verdrietige verhalen waarin de kern van het leven, namelijk elkaar, zo mooi omschreven wordt. Een enorme aanrader voor fans van de troost bibliotheek en voor lezers die toe zijn aan een warme deken.
Reactie plaatsen
Reacties