Dit boek heb ik als recensie materiaal mogen ontvangen van Ambo Anthos. Hieronder volgt een eerlijke recensie:
Synopsis
Texas, 1852. Zes vrouwen wonen en werken op een noodlijdende plantage. ’s Nachts glippen ze uit hun hut en komen met andere tot slaaf gemaakten in het bos bij elkaar. Hun eigenaren – die zij de Lucy’s noemen, naar Lucifer – hebben namelijk plannen om de plantage winstgevend te maken, die verregaande gevolgen voor hen zullen hebben. Elke vrouw staat daardoor voor de keuze: afzijdig blijven óf met de rest samenspannen tegen de Lucy's. Eén ding is zeker: als ontdekt wordt dat ze de Lucy's tegenwerken, zijn ze hun leven niet langer zeker.
Vertelstem
Wat dit boek bijzonder maakt zit hem niet enkel in het verhaal en het thema, namelijk slavernij. Echter zit dit voornamelijk in de manier waarop Tracey Rose Payton het verhaal van deze vrouwen vertelt. Dit doet zij namelijk met enige afstand vanuit het perspectief van zes vrouwen. Deze vrouwen zijn bijzonder als individu, maar voor de lezer worden zij neergezet als een 'wij'. Een collectief tegen hun eigenaren, de Lucy's.
Naast de vrouwen is er ook een alwetende verteller. Een verteller die belangrijk is voor het meekrijgen van het gehele verhaal en gezien kan worden als een van de Lucys's. Naarmate het boek en het verhaal vordert schrijft Payton vaker vanuit het perspectief van deze alwetende verteller. Dit leest een beetje onwennig, maar doet ten goede aan het verhaal.
'Voor ieder van ons waren de liederen weer anders, omdat al onze voorheens anders waren, en soms was het te veel werk om ze te ontwarren. We leenden en stalen over en weer, gooiden al onze voorheens op een hoop en maakten ze beschikbaar voor ons allemaal.'
Conclusie
Een prachtig debuut over zes tot slaaf gemaakte vrouwen en 'de Lucy's'. De gebeurtenissen en de omstandigheden van deze vrouwen gaan je niet in de koude kleren zitten, maar de bewondering voor hen en voor Payton als schrijfster maakt dit een prachtig boek. Zeker de moeite waard!
Reactie plaatsen
Reacties