Dit boek heb ik als recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Hieronder volgt een eerlijke recensie.
Synopsis
In een rustige straat in Dublin wacht een verborgen boekwinkel erop om gevonden te worden.
1921. De Franse Opaline vlucht naar Dublin om onder een huwelijk uit te komen. Daar vindt ze tot haar vreugde een prachtig pand, wat het begin is v an het verwezenlijken van haar droom: een eigen boekwinkel beginnen.
2021. Nadat Martha haar gewelddadige man heeft verlaten, begint ze opnieuw als inwonend huishoudster bij de eigenzinnige madame Bowden in haar bijzondere huis in Dublin. Op een dag ontmoet ze Henry, een academicus die op zoek is naar een verloren manuscript van Emily Brontië, dat in een historische boekwinkel te vinden moet zijn. Maar hij kan de zaak nergens vinden, en Martha besluit hem te helpen. Wat volgt is een zoektocht naar de verborgen boekwinkel, maar ook naar geluk, liefde en het vinden van je plek op deze wereld.
‘Het mooie van boeken,’ zei ze, ‘is dat ze je de moed geven om je een groter en beter leven voor te stellen dan je ooit had durven dromen.’
De fluisterende boeken
In de verborgen boekwinkel lees je vanuit meerder perspectieven, namelijk die van Martha, Henry en Opaline. Je leest als lezer dan ook door verschillende tijden heen. Als lezer had ik dan ook de voorkeur het boek erbij te pakken en het luisterboek na de eerste hoofdstukken weg te leggen. Het verhaal verliest zijn kracht wanneer de personages en tijden niet duidelijk genoeg zijn en dit was voor mij in het luisterboek het geval.
Echter wanneer je het boek erbij pakt, staat bij elk hoofdstuk aangegeven vanuit welk perspectief het verhaal wordt verteld en weet je de tijden makkelijker te onderscheiden. De vertelstem, dus de manier waarop de personages hun perspectief vertellen, vond ik echter een een beetje op elkaar lijken. Hierdoor waren de aanwijzingen zoals de namen aan het begin van het hoofdstuk zeker een toevoeging aan het begin van het verhaal.
De boekwinkel
Het verhaal heeft een ' slow pace' en start bij een vertelster. Een vertelster die in haar bibliotheek een jongetje een verhaal vertelt. Woods neemt de moeite je eerst voor te stellen aan de personages, de tijdperken, maar voornamelijk hun situaties. Het leven is niet altijd simpel of makkelijk en dat is het ook zeker niet voor zowel Opaline als Martha. Woods weet echter het sobere leven net dat geen te geven wat het nodig heeft: een beetje magie.
Verwacht van De verborgen boekwinkel echter geen (high) fantasy verhaal. Dan is het verstandig je verwachtingen bij te stellen. De magie blijft namelijk net zoals de boekenwinkel een lange tijd verborgen achter een slow pace roman. Maar wanneer Woods de magie loslaat, of moet ik zeggen wanneer Martha de magie vindt? Weet Woods de lezer net genoeg magie te bieden om het boek verwonderd dicht te slaan en met nieuwe ogen naar zijn of haar leven te kijken.
De personages
Gedurende het lezen begrijp je steeds meer de keuzes van Woods. Waarbij ik in het begin zoekende was in een connectie met de personages, kwam deze op het moment waarop ik dit losliet. Woods heeft een bijzondere manier van vertellen en deze stond niet in lijn met mijn verwachtingen van dit boek. Op het moment dat ik deze verwachtingen losliet en met vernieuwde ogen ben gaan lezen werd ik verliefd op haar manier van schrijven en haar personages.
Voornamelijk heb ik genoten van madame Bowden, haar persoonlijkheid en uitspraken zullen mij bijblijven.
Conclusie
Dit boek heeft een verborgen verhaal en is het beste te lezen wanneer je geen verwachtingen hebt. Want soms moet je niet willen zoeken, maar moet het verhaal je vinden. Een les die mevrouw Bowden en Evie Woods ons met dit prachtige verhaal mee brengen. Een roman, geschreven vanuit meerdere perspectieven en tijden, die allen samenkomen met een tikkeltje magie.
Reactie plaatsen
Reacties